Basketball stories and movies

Η παίκτρια της υπομονής και ο ανιδιοτελής πατέρας της. 

Η Μαρία ήταν για πολλά χρόνια μια αθλήτρια που δεν είχε σοβαρό χρόνο συμμετοχής. Θα λέγαμε ότι έπαιζε λίγο στα περισσότερα παιχνίδια και σχεδόν καθόλου στα ντέρμπι. Ο πατέρας της ήταν για χρόνια κοντά στην ομάδα, περισσότερο από κάθε άλλο γονιό. Και αντί όπως συχνά συμβαίνει να παρεμβαίνει στη δουλειά του προπονητή ή να του παραπονιέται για το χρόνο συμμετοχής της κόρης του, αυτός χαιρόταν με την πρόοδο όλης της ομάδας και όλων των παιδιών. Τέσσερα χρόνια μετά η ομάδα έπαιζε το κρισιμότερο παιχνίδι για να περάσει στους τελικούς. Το παιχνίδι ήταν ντέρμπι καθ’ όλη τη διάρκειά του και στο τέλος η αντίπαλη ομάδα κέρδιζε έναν πόντο. Στην τελευταία φάση η ομάδα της Μαρίας κέρδισε φάουλ και δύο ελεύθερες βολές. Η παίκτρια όμως που το κέρδισε τραυματίστηκε  και έπρεπε να γίνει αλλαγή. Σύμφωνα με τους κανόνες τις βολές θα τις εκτελούσε η παίκτρια που θα έμπαινε. Ο προπονητής προσπάθησε να κάνει ένα κόλπο για να σουτάρει μία άλλη αθλήτρια, καλή στις βολές, όμως τον κατάλαβαν. Η μόνη παίκτρια που ήταν διαθέσιμη εκείνη τη στιγμή στον πάγκο ήταν η Μαρία. Αναγκαστικά εκείνη μπήκε για πρώτη φορά στο παρκέ και σούταρε τις δύο βολές. Ήταν εύστοχη, έγινε η ηρωίδα εκείνης της χρονιάς και ο πατέρας της από τη χαρά του έβγαλε όλη την ομάδα σε τραπέζι εκείνο το βράδυ, το οποίο είχε υποσχεθεί προ του αγώνος (μη γνωρίζοντας φυσικά εκ των προτέρων ότι θα υπάρξει τέτοια εξέλιξη).

Η ομάδα που υπάκουε στις αρχηγούς της

Ο προπονητής είχε αργήσει στην προπόνηση. Είχε φοβερό μποτιλιάρισμα και δεν μπορούσε να ειδοποιήσει κάποιον για την αργοπορία, διότι σε εκείνη την προπόνηση θα ήταν μόνος. Όταν έφτασε στο γήπεδο με καθυστέρηση 15 λεπτών βρήκε την ομάδα να κάνει τις καθιερωμένες διατάσεις μετά το ζέσταμα, έχοντας ολοκληρώσει μόνη την προθέρμανση. Οι δύο αρχηγοί της ομάδας (παιδιά 15 ετών) είχαν προσκαλέσει την ομάδα να ξεκινήσουν μόνοι τους το ζέσταμα, έως ότου έρθει ο προπονητής. Όλοι υπάκουσαν και ακολούθησαν τις εντολές των συνομηλίκων τους σαν να τους έδινε εντολές ο προπονητής.

Ελπίδα

Το παιχνίδι δεν πήγαινε καλά. Η ομάδα ηττόταν  με μεγάλη διαφορά. Επιπλέον είχαν την ατυχία να τραυματιστούν και δύο παίκτριες. Σε μια διακοπή του παιχνιδιού ο προπονητής βρήκε την ευκαιρία να μιλήσει στις αθλήτριες και να τις προτρέψει να μην τα παρατήσουν (ακόμα και ο ίδιος δε γνώριζε αν υπήρχαν ελπίδες).Όλοι έδειχναν σαστισμένοι, εκτός από την αρχηγό. Έβλεπες στα μάτια της ότι δεν είχε πτοηθεί καθόλου από ότι συνέβαινε μέχρι τώρα. Ο προπονητής αναθάρρησε μέσα του. Αφού η αρχηγός ελπίζει ακόμα, δε θα τα παρατούσε ούτε κι αυτός. Η ελπίδα ήταν ζωντανή και σε λίγο όλα θα άλλαζαν.

Παράδειγμα

Ο Γιώργος Ραμπότας στο βιβλίο του «Νίκος Γκάλης, ένας θρύλος όπως τον έζησα»  αναφέρει: «Όταν  ο Άρης κέρδιζε σε μεγάλους ευρωπαϊκούς αγώνες την Πέμπτη υπήρχε η συνήθεια η ομάδα να πηγαίνει στα μπουζούκια. Ο Γκάλης πήγαινε σπίτι να ξεκουραστεί και να κοιμηθεί για να είναι έτοιμος για τον αγώνα του Σαββάτου. Και δεν ήταν λίγες οι φορές που αναρωτιόμουν κι εγώ και έλεγα “Καλά μια φορά ο μπαγάσας δεν θέλει, δεν πρέπει να ξεσκάσει, να διασκεδάσει;”. Μπορεί να ήμουν ίδιος σαν χαρακτήρας και να είχα την ίδια φιλοσοφία, αλλά εγώ δεν έπαιζα. Εκείνος έπαιζε. Εκείνος είχε την ανάγκη. Για τον Νίκο ,όμως, η ανάγκη ήταν η ξεκούραση. Και δεν μπόρεσε ποτέ κανείς να τον πείσει για το αντίθετο ….                                                                                                    Στο φαγητό του; Εδώ είναι ασύγκριτος. Καταρχήν δεν έτρωγε ποτέ γλυκά. Έτρωγε πάντα αργά. Και το αργά στο φαγητό είναι το παν. Ακόμα και σήμερα αν δεις τον Νίκο, είναι πιθανόν να είναι πιο αδύνατος από τότε που ήταν στην ενεργό δράση. Γιατί; Διότι όταν θέλει και πρέπει, είναι εγκρατής και σκυλί στην απόφαση που παίρνει»

Χριστούγεννα

Ο Έτορε Μεσίνα (Ιταλός προπονητής – έχει κατακτήσει την Euroleague) στο προσωπικό του blog αναφέρει για τα Χριστούγεννα: Για μένα τα Χριστούγεννα δεν είναι μόνο μια ξεχωριστή γιορτή όπως η Πρωτοχρονιά (δεν έχω πρόβλημα να κάνω προπόνηση στις 31 ή την 1^η του μήνα), αλλά και θρησκευτική. Το να προπονηθείς όμως στις 25 είναι κάτι μη φυσιολογικό. Το έχουμε κάνει πολλές φορές στην Ιταλία. Το σέβομαι, αλλά διαφωνώ. Είναι σημαντικό να σεβόμαστε τις παραδόσεις των άλλων. Στη Ρωσία η διακοπή των Χριστουγέννων μας βοήθησε πολύ πνευματικά, καθώς ήμασταν όλοι κάτω από μεγάλη πίεση.

6 contra 6

Ισπανική ταινία μικρού μήκους στην οποία συμμετέχει ο ομοσπονδιακός τεχνικός Pepu Hernandez με θέμα τον φανατισμό των γονέων που έχουν παιδιά αθλητές. Μπορείτε να την δείτε παρακάτω:

https://www.youtube.com/watch?v=YWwtn2fKlN4&feature=youtu.be

Hoosiers

Ίσως η καλύτερη ταινία με θέμα το μπάσκετ. Πρόκειται για αληθινή ιστορία ενός άσημου κολεγίου που κατέκτησε το κολεγιακό πρωτάθλημα. Το trailer της είναι: 

https://www.youtube.com/watch?v=33DEm0eW-wU

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

I am looking forward to your views, ideas, objections, considerations via my email:kitsoleris@hotmail.com or at twitter @Gkitsoleris. And since 2014 at Facebook: George Kitsoleris

Simple transition

Το pick and roll είναι μία συνεργασία δύο παικτών ευρέως διαδεδομένη. Ο Παναθηναϊκός του Obradovic το ανήγαγε σε "επιστήμη" και όπως είναι λογικό οι περισσότεροι Έλληνες προπονητές επηρεάστηκαν. Εδώ και αρκετά χρόνια παρατηρούμε ότι σχεδόν όλες οι ομάδες, ακόμα και στις μικρές ηλικίες χρησιμοποιούν τη συνεργασία αυτή (το βλέπουμε ακόμα και σε αγώνες μίνι), είτε ως μέρος ενός συστήματος, είτε σαν λύση ανάγκης στα τελευταία δευτερόλεπτα, είτε σαν βάση πάνω στην οποία χτίζουν την επιθετική τους φιλοσοφία.

Για μένα υπάρχουν αρκετές ενστάσεις στη χρήση του στις αναπτυξιακές ηλικίες και είναι οι ακόλουθες:

1)Δυστυχώς το pick and roll χρησιμοποιείται κατά κόρον διότι τα παιδιά αγνοούν άλλων ειδών συνεργασίες(give and go, screen μακριά από τη μπάλα κ.α.) και βασικών δεξιοτήτων (ξεμαρκάρισμα, εκμετάλλευση screen μακριά από την μπάλα κ.α.). Σε αυτή την περίπτωση είναι δουλειά του προπονητή να μην επιλέξει το εύκολο, αλλά με υπομονή να δουλέψει τους παίκτες του σε όλα τα βασικά στοιχεία που πρέπει να μάθει ένας αθλητής από μικρός.

2)Για να στήσεις ένα καλό pick and roll θα πρέπει να έχεις τους κατάλληλους παίκτες, αλλιώς μία σχετικά καλή ομάδα θα μπορεί εύκολα να το αντιμετωπίσει αμυντικά.

3)Στις αναπτυξιακές ηλικίες για εμένα είναι βασικό να συμμετέχουν στα plays όλοι οι παίκτες ενεργά. Όπως και να το κάνουμε στο screen στη μπάλα, οι τρεις εναπομείναντες παίκτες είναι δύσκολο να μάθουν να κινούνται σωστά και να αναπτύξουν επιθετικές δεξιότητες αν επιλέγεται συχνά αυτός ο τρόπος επίθεσης.

Τελειώνοντας αναφέρω την προτίμηση μου να χρησιμοποιώ το pick and roll στον αιφνιδιασμό ως ένα απλό είδος transition.Μια ιδέα μπορεί να σας δώσει το παρακάτω βίντεο: 

www.youtube.com/watch?v=TXn-DfmAmvw

I am looking forward to your views, ideas, objections, considerations via my email:kitsoleris@hotmail.com or at twitter @Gkitsoleris. And since 2014 at Facebook: George Kitsoleris

Post game from the final of Euroleague Women 2013

Last year, the Euroleague final 8 took place in Ekaterinburg, Russia. The two teams that qualified for the final were the host team UMMC Ekaterinburg and Fenerbahce from Turkey. It was the first time that a Turkish team succeeds this achievement. The final was a performance only for one, Ekaterinburg . As the website of fiba refers: “Overwhelming favourites throughout the season, the star-laden roster of UMMC Ekaterinburg finally delivered against expectation, crucially settling any early nerves with a blistering start to leave the hopes of their Turkish opponent hanging by a thread within a matter of minutes.”

The most interesting thing from this final is the effort of both teams to transfer the ball at the low post, while most of the set plays also ended with the isolation of the big player inside the basket.

If someone watches the game(https://www.youtube.com/watch?v=P8nyVu7FxCg) the crucial point of the game was the offensive transition and the defense of the host team which took advantage from the early minutes. On the other hand Fenerbahce chose to defend with hedge-out on the pick-roll Russian team’s offense and tried to change the rhythm and the momentum of the game using match-up zone defense and full court pressure.

I present two set plays, one of each team that the coaches used for having a post game from the beginning of the game. I must notice the fact that the Russian team defended very well when the ball entered the low post or the paint with double team from the weak side. Finally, I show a baseline out of bounds that Ekaterinburg used, for understanding that the effort for post game was constant, even after baseline or sideline out of bounds.

The first play that used the Russian team for an easy post game is the following:

The point guard (2) after the post up sets a screen for the center (5)

The Turkish team used a more complicated way to pass the ball inside, using a flex at the end of this play:

Finally, the hosts had a baseline out of bound with Diana Taurasi at the position 2 who after the throw-in set a screen for the center.

I am looking forward to your views, ideas, objections, considerations via my email: kitsoleris@hotmail.com or at twitter @Gkitsoleris. And since 2014 at Facebook: George Kitsoleris

Playing zone defense in ages 14-16

A topic with a special interest and an issue for a lot of arguments among the coaches, who train young athletes, is the use or not zone defenses. I know that many of you are against teaching  zone defense in the early years. Many coaches believe that this kind of defense does not help players improve their defensive skills, because it is usually less aggressive or without clear responsibilities.

The truth is that I had the same objections when I started to train girls at the age of 14, 15, 16.  I was considering that it is a “crime” to teach and use this defense, before the age of 16, but I was facing the problem of having to show offensive plays against zone in my trainings, because we would play against it. A colleague, who watched my team 8 years ago, told me after a game his opinion on this issue. He believed that the players must know how to play some kind of zone defense, before the age of 16 (In Greece this is the time when players change the level of the championship). He told me exactly the following:”If I was the coach of the team U18, I would like the players, who come from the team U16, to know how to play some kinds of zone defense”. It is late for the players  to learn this kind of defense at the age of 16-17.

Today, I believe that the zone defense teaching problems are solved with the use of match-up zone defenses. But the most important thing is to understand that for playing a good zone defense, the players must know the basic principles of man to man defense. And these principles should be known in a team from the age of 14-15. A girl U15 plays in the national team U15 in Greece and I can’t believe that she is elected to be in the best dozen players of her country without any previous knowledge. So we could often have or create teams under 14-15 that they are in a satisfactory level of man to man defense and know the basic principles: weak side, 1on1 defense, pick and roll reaction, box out, closing out, defensive transition, slides etc.

Then, it is the time when I start to teach some easy match-up zone defense like AMOEBA.. I have already shown offensive plays against simple kind of defense (like 2-1-2 or 2-3 or 3-2) in which players are assigned to guard specific areas of the court, rather than players.  Most of the times we don’t have offensive problems against simple zone defense, so the players understand the necessity of a zone defense with particular rules and adapt this defense to the opponents and not only to specific areas of the court.

You can see below how my team reacted against two zone offensive plays in the final game women U16 in 2011, using AMOEBA defense. I should clarify that we were training and playing this defense for nearly one month and a half, but we had only two days to prepare for this specific game and the opponent’s offensive plays.

The play 1 and our reaction were:

The second play and our reaction were:

You can also see the following video which shows highlights from the above plays and defensive reactions:

https://www.youtube.com/watch?v=LXn_aanHnXc

I am looking forward to your views, ideas, objections, considerations via my email: kitsoleris@hotmail.com or at twitter @Gkitsoleris. And since 2014 at Facebook: George Kitsoleris