H AMYNA ΣΕ ΠΑΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

Απλές σκέψεις που έστω και δύσκολα μπορούν να εφαρμόσουν ΟΛΟΙ

Χάλασε το timing της επίθεσης (τον χώρο και τον χρόνο που θα συμβεί). Φτάσε μαζί με την μπάλα και όχι μετά την μπάλα.

Παίξε 1on1 σαν να μην έχεις βοήθεια από κανέναν. Αν ο αντίπαλος σου τελειώσει με step back ή με ρολάρισμα στο τέλος της προσπάθειάς του, έπαιξες πολύ καλή άμυνα.

Το πρώτο βήμα μόλις ξεκινήσει dribble ο επιθετικός είναι το πιο εκρηκτικό και χρειάζεται πολύ προσοχή. Πρέπει λοιπόν να τηρούμε τον κανόνα ένα χέρι απόσταση.

Η άμυνα παίζεται πρώτα με τα πόδια και με το στόμα…Αυτή είναι η πιο φανερή διαφορά ανάμεσα στους καλούς και τους μέτριους παίκτες. Μερικές  από τις πιο συνηθισμένες εκφράσεις είναι:
§        ΄΄εγώ ΄΄
§        ΄΄ μπάλα μπάλα ΄΄
§        ΄΄φύγε΄΄
§        ΄΄αλλαγή΄΄
§        ΄΄σκριν΄΄κ.α

Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείς να πεις για να βοηθήσεις έναν συμπαίκτη σου στην άμυνα. Οι μέτριοι και άπειροι παίκτες νομίζουν ότι όλες οι καταστάσεις είναι προφανείς ή ντρέπονται να μιλήσουν. Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι και η ομιλία αποτρέπει την σύγχυση, τον δισταγμό και την αναποφασιστικότητα. Βοηθά στην συντονισμό των αμυντικών δραστηριοτήτων και επιβεβαιώνει ότι όλοι δουλεύουν σαν ομάδα.

Η ρακέτα είναι το πορτοφόλι μας. Κάθε καλάθι μέσα από την ρακέτα δείχνει ομάδα χωρίς θυσία στην άμυνα. Κάθε transition και κάθε lay up που δεχόμαστε είναι δείγματα μικρής ομάδας.

Δεν έχει ουσία να παίζεις ομαδική άμυνα/weak side και να μην συμμετέχεις ενεργά στην αποφυγή ενός καλαθιού. Κάθε καλάθι το δεχόμαστε όλοι μαζί.

Πρέπει να έχεις το νου σου πού θέλεις να οδηγήσεις τον επιθετικό, έτσι ώστε να έχεις βοήθεια αν χρειαστείς ή να φέρεις παγίδα. Αν από λάθος σου αλλάξει η δυνατή με την αδύνατη πλευρά, είναι δύσκολο για τις υπόλοιπες 4 να διορθώσουν το λάθος σου. Όμως ακόμα και τότε απαιτείται αυταπάρνηση, γιατί όλοι κάποτε θα κάνουμε αυτό το λάθος. Τουλάχιστον να μην δεχτούμε εύκολο καλάθι.

Όσο περισσότερες περιστροφές κάνουμε στην άμυνα σημαίνει ότι τόσο χειρότερη άμυνα στην μπάλα παίζουμε.

Όταν βγαίνω βοήθεια βγαίνω επιθετικά, προλαβαίνω τον επιθετικό πριν την ρακέτα και ξέρω ότι πλέον αυτός είναι ο παίκτης μου.

Το close out είναι αποτέλεσμα λάθους που έγινε στην άμυνα πάνω στην μπάλα ή λανθασμένης βοήθειας που δόθηκε. Παρόλα αυτά πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Σε αυτή την περίπτωση ο αμυντικός που τρέχει για close out πρέπει: 1) να τρέξει sprint τα πρώτα βήματα και μετρημένα τα τελευταία 2) να μην τον «τρυπήσει» από καρδιά ο επιθετικός 3) να μην αντιδράσει σε προσποίηση.

Μετά από ένα σουτ η μόνη σου ευθύνη είναι να κάνεις block out στον παίχτη ευθύνης σου(άσχετα αν είναι  ή όχι ψηλότερος). Πρέπει να τον σπρώξεις μακριά από το σημείο που πιθανόν να πάει η μπάλα. Δεν έχει ουσία να κάνεις block και εσύ να βρίσκεσαι κάτω από το καλάθι γιατί η μπάλα συνήθως θα πάει στα 3-4 m. Αν σου έχει πάρει θέση κοντύτερα στο καλάθι, τότε τον στέλνεις προς την baseline.Σε πιο δυνατούς παίχτες από εμάς μπορούμε εναλλακτικά να κάνουμε push. Ο αμυντικός κοιτάζει την πορεία της μπάλας για να δει την κατάληξη  της και αυτή η στιγμιαία έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης επιτρέπει στον επιθετικό να κερδίσει το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση του σημείου διεκδίκησης. Τα μακρινά σουτ έχουν περισσότερη δύναμη από τα κοντινά. Άρα τα σουτ από τα 6-7 μέτρα έχουν πιο μακρινό rebound από τα σουτ από τα 3-4 μέτρα.

Η θέση του low post θεωρείται σημαντική για την επιθετική τακτική μιας ομάδας. Η μπάλα δεν είναι καλό να ακουμπάει εκεί. Όταν συμβαίνει αυτό πρέπει να υπάρχει ξεκάθαρη τακτική για το πώς αντιμετωπίζουμε αυτή την κατάσταση. Σε περίπτωση που έχουμε εντολή να παίξουμε ¾ ή 4/4 μπροστά στο low post, χρήσιμη είναι «η κίνηση του κολυμβητή». Αν παίξουμε ¾ ή 4/4 και εκείνη την στιγμή γίνει σουτ, τότε κάνουμε block ή check τον παίχτη προς την baseline. Αν επίσης βγω από μπροστά σε ψηλότερο παίκτη στο  low post, για να αποφύγω τον κίνδυνο lob pass, τον σπρώχνω και προς τα πίσω.

Μέχρι η ομάδα μου να συμπληρώσει τα 4 ομαδικά φάουλ σε κάθε περίοδο, όλοι οι παίκτες έχουν κατά νου ότι μπορούν να παίξουν ακόμα σκληρότερη άμυνα (ειδικά όχι πάνω σε προσπάθειες για καλάθι) και να μη δεχθούν με κανέναν τρόπο αιφνιδιασμό ή εύκολο lay up.

Όταν είμαστε σε κατάσταση αμυντικού transition πρέπει 4 ή 5 παίκτες να γεμίσουν πρώτα την ρακέτα και μετά να προσαρμοστούν στους παίκτες ανάλογα (άσχετα ποιον μαρκάρουν).

Όταν πιέζουμε full court οι στόχοι είναι:1)να μη δεχτούμε εύκολο καλάθι 2)να καθυστερήσουμε το κατέβασμα της μπάλας αφήνοντας λίγα δευτερόλεπτα για την εκδήλωση της επίθεσης 3)να αναγκάσουμε την επίθεση να κάνει λάθος 4)να κλέψουμε την μπάλα.

Η running defense είναι εξίσου σημαντική με τα αμυντικά γλιστρήματα.

Στις παγίδες πηγαίνουμε σαν να πρόκειται να παίξουμε κανονική άμυνα και όχι όρθιοι. Όταν ο επιθετικός πλέον δεν έχει dribble παίζουμε άμυνα σαν να καθαρίζουμε τζάμια. Μόλις η μπάλα φύγει από την παγίδα και όσο ταξιδεύει τηρούμε την αρχή γραμμής μπάλας ή όποια άλλη οδηγία έχουμε.

Σε όλα τα κοψίματα προς το καλάθι μπορούμε να κάνουμε check.

Στα σκριν μακριά από την μπάλα πρέπει να υπάρχει επικοινωνία μεταξύ των παικτών, ακόμα κι αν η ενημέρωση τελικά αποδεχθεί λάθος (π.χ ενημερώνω για back σκριν το οποίο τελικά δεν γίνεται). Άσχετα με τους κανόνες αντιμετώπισης ή τα λάθη που μπορούν να γίνουν, επιλέγουμε πρώτα να μαρκάρουμε σωστά τον παίκτη που κινείται προς τον καλάθι και μετά από αυτόν που κινείται μακριά (π.χ. σε ένα back που γίνεται στο ύψος του elbow είναι προτιμότερο, αν μπερδευτούν οι αμυντικοί, να βγουν και οι δύο σε αυτόν που το δέχτηκε και οδεύει προς το καλάθι και ας φάμε σουτ από τον παίκτη που το έδωσε στο elbow).

Όσο ανεβαίνεις επίπεδο η βοήθεια από την δυνατή πλευρά είναι κάτι το οποίο εύκολα θα τιμωρήσει η αντίπαλη ομάδα.

Όταν παίζουμε deny ή over play χρειάζεται προσοχή στο χέρι που αρνείται να μην ξεπερνά ο ώμος του τον ώμο του επιθετικού. Σε περίπτωση back door γυρίζουμε πλάτη στην μπάλα και με μετωπιαίο πίβοτ παίζουμε άμυνα. Όταν τελειώσει η κίνηση τότε ξανά τηρούμε τον κανόνα «μπάλα-παίκτη».

Οι άμυνες ζώνης ή match up δεν πρέπει να είναι παθητικές άμυνες.

Αν θέλω να στηθώ για να κερδίσω επιθετικό φάουλ μπορώ να έχω τα χέρια μου μπροστά στο στήθος κολλητά με τις μπουνιές προς τα πάνω.

Αν θέλω να πιέσω περισσότερο τον dribbler πρέπει να ξέρω την τεχνική κλεψίματος στην σταυρωτή και στην ραχιαία αντίστοιχα.

Επίλογος: Η άμυνα μπορεί να σε βοηθήσει στην μπασκετική αναισθησία. Σε βοηθά να βρεις ρυθμό-ψυχολογία και για την επίθεση. Η εμπειρία που αποκτάς από την άμυνα σε κάνει και καλύτερο επιθετικό, αφού ξέρεις τι θέλει ο αντίπαλός σου να σε αναγκάσει να κάνεις. Τέλος για να μην εκτίθεσαι πρέπει να βελτιώσεις την φυσική σου κατάσταση για να έχεις διαύγεια να κάνεις αυτά που ξέρεις…

I am looking forward to your views, ideas, objections, considerations via my email:kitsoleris@hotmail.com or at twitter @Gkitsoleris. And since 2014 at Facebook: George Kitsoleris